هر فرد در جامعه ای كه زندگی می كند شخصیتی واحد دارد و افراد نیز با شرایط تربیتی و موقعیت های زیستی ، تفاوت هایی با یكدیگر دارند؛ لذا به یك عامل تعادل بخش و هماهنگ كننده احتیاج دارند و آن قانون است كه روابط افراد یك جامعه را تنظیم می كند.
به گزارش گروه چندرسانهای رادیو جوان؛ زمانی كه جامعه ای براساس و مبنای قانونی زندگی می كند منشا مستقلی به وجود خواهد آورد كه دامنه ی حقوق وتكالیف شهروندان راتعیین می كند.هرگاه شهروندان،اعم ازصاحبان قدرت یا شهروندان عادی ،حق و تكلیفی را كه قانون ترسیم و تبیین نموده درعمل به اجرا بگذارند،نزاع ها و كشمكش های احتمالی كاهش میابد.
هر كشمكشی آنگاه شروع می شود كه كسی حق دیگری را نفی وانكار نماید لذا می توان گفت:اصالت فرد است كه حرمت حیات ، آزادی و حقوق را از سوی جامعه محترم می شمارد،چون جامعه در اصل برای حراست از زندگی و حقوق فرد تشكیل شده است.
فرد به تنهایی و جدا از جامعه نمی تواند از حقوق طبیعی خود حراست كند . جامعه بستر پرورش توانایی ها و خلاقیت ها ی فردی است . با اگاهی از این ضرورت ها می توان گفت : از آموزه ها چنین دریافت می شود كه بر خلاف تصور عامیانه ، فرد جدا از مسئولیت هایی كه در مناسبات اجتماعی بر طبق قانون و به رضایت می پذیرد نیست و باید پاسخگوی انتخاب های خود باشد كه توسط وجدان و شعور خود آگاه انجام می گیرد .
در عرصه ی گسترده تر گفتمان آزاد و عقلانی شكل می گیرد . قاعده كار این است كه نظریات با بهترین شیوه و به طریقی مسالمت آمیز مطرح گردد و بحث و جدل و گفت و گو در فضایی مصون از جبر و بر اساس داده های عقلانی و تجربی و علایق مشترك انجام گیرد تا هر فرد با آگاهی از همه ی نظرات و با معیار خود ، بهترین را بر گزیند .
"كیلومتر 88"چهارشنبه 4 بهمن بررسی كرده است.
مارا از آرشیو دنبال كنید.
انتهای پیام/