دكتر مینو خانی (منتقد سینما) در برنامه «كافه رادیو» رادیو جوان درباره تفاوت برگزاری جشنواره سینمای حقیقت سال جاری گفت: امسال نسبت به سال‌های گذشته با استقبال بسیار خوبی از جشنواره سینمای حقیقت روبرو بودیم و افراد زیادی برای مشاركت در این جشنواره به سالن‌ها آمده بودند و تفاوت عمده جشنواره امسال با جشنواره‌های ادوار گذشته، در حضور پُر رنگ جوانان بود كه از نظر من بسیار امیدوار كننده است؛ چرا كه این افراد می‌توانند آینده سینمای كشور را با تغییر و تحولات گسترده‌ای همراه كنند.

وی در ادامه افزود: خوشبختانه امسال در جشنواره سینمای حقیقت، شاهد فیلم‌های بسیار ارزشمند و با محتوایی از فیلم‌سازان پیش‌كسوت عرصه سینما، همچون "آقای محمد علی فارسی" بودیم كه همواره به عنوان یكی از مهم‌ترین و بهترین مستندسازان روایت فتح از ایشان یاد می‌شود و همواره دارای كارهای شاخص و ویژه‌ای هستند. یكی دیگر از فیلم‌های فاخری كه امسال مشاهده كردم از "آقای مصطفی رزاق كریمی" با مضمون زندگی سید احمد آقا خمینی بود كه البته با اینكه مستند خوبی به لحاظ فنی و تكنیكی بود و نمی‌توان در این حوزه بدان اشكالی خاصی وارد كرد؛ اما در محتوا كمی تك‌سویه كار شده بود كه جای تقویت بیشتری داشت تا امكان نقد را به حداقل ممكن برساند.

این منتقد سینما همچنین در راستای فیلم‌ها و آثار دیگر كشورها افزود: بنده امسال یك مستند پرتره اسپانیایی در جشنواره سینمای حقیقت دیدم كه ارزشمند بود و در كنار این ها یك مستند اجتماعی بسیار دردناكی دیدم كه به اندازه‌ای موضوع قوی و قالب بود كه حتی اگر در حوزه فنی و تكنیكی هم مشكلی داشت اصلاً به چشم نمی‌خورد و مورد توجه قرار نمی‌گرفت و جالب اینكه كارگردان این مستند دردناك؛ از چگونگی پایان فیلم گفته بود كه قرار بر چنین پایانی نبود؛ اما آنقدر تحت فشار بودم كه سكته مغزی كردم و بنا به روند درمانی بیماری، مجبور به پایان این‌چنینی فیلم شدم! موضوع این مستند درباره مادرانی بود كه زندانی هستند و باید فرزندان خود را در زندان نگهداری و تربیت كنند و گاهی بنا به شرایط ویژه‌ای كه داشتند مجبور می‌شدند بچه‌های خود را ببخشند و این روند برای هر زن و مادری بسیاری ملموس و دردآور است.

دكتر مینو خانی درباره موضوعات مستندهای جشنواره سینمای حقیقت سال جاری نیز افزود: امسال مستندهای شخصیت محور بسیاری در جشنواره داشتیم كه موضوع اصلی آن‌ها یك انسان بود كه یكی از آنها درباره همراه و دوست شهید سردار حاج قاسم سلیمانی بود، یكی دیگر از مستندهای شخصیت محور درباره فرزند امام خمینی (ره) حاج احمد آقا خمینی بود و یكی هم مستند یك فیلمساز اسپانیایی بود كه همه اینها فردیت را در مركز و محور كار قرار داده بود؛ اما در دو مستند اول و دوم؛ فرد فوت و یا شهید شده بود و امكان این وجود نداشت كه در زمان حیاتشان مستندی از آنها ساخته شود و این مشكل اصلی ما است كه در زمان زندگی و حیات افراد شاخص در عرصه‌های مختلف هنری، سیاسی و اجتماعی به سراغ آنها نمی‌رویم و تنها پس از درگذشت این قبیل افراد به فكر ساخت مستند و فیلم میفتیم.

وی در این راستا ادامه داد: اخیراً از یكی از دوستان شنیدم كه درباره خانم پروانه معصومی در حال ساخت مستندی هستند و سؤال من اینجاست كه چرا در زمان حیات این افراد چنین اقداماتی انجام نمی‌گیرد و چرا در طول 10 سال زندگی خانم معصومی در انزوا كسی به فكر ساخت مستند زندگی ایشان نیفتاد تا روایت واقعی و راستین را از زبان خود ایشان بشنویم چرا كه روایت شخصی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است كه متاسفانه در سینمای امروزی ما مورد اهمال‌كاری و كم توجهی بسیاری قرار گرفته است.

این منتقد سینما در پایان سخنان خود گفت: من عاجزانه از تمامی سیاست‌گذاران این عرصه، هنرمندان، دست‌اندركاران و فعالان این حوزه تقاضا دارم تا دست در دست هم دهند تا مستندهای شخصیت محور با حضور و روایت خود افراد صورت گرفته و در دست ساخت قرار گیرد تا ضمن به نمایش در آمدن یك روایت دست اول از هرگونه تحریف و حاشیه‌سازی نیز دور باشیم كه این روند از اهمیت و ارزش ویژه‌ای برخوردار است و باید این خلأ به سرعت مورد بررسی و ارائه راهكار برای رفع قرار گیرد تا واقعیات را به مخاطبان این حوزه عرضه كنیم.