برنامه «كافه رادیو» رادیو جوان با مهراعظم صادق شیرازی مدرس و چهرپرداز سینما و تلویزیون گفتگو كرد.
مهری شیرازی چهرپرداز سینما و تلویزیون در برنامه «كافه رادیو» رادیو جوان اظهار كرد: بنده 51 سال سابقه گریم و چهره پردازی دارم، خیلی خوشحال هستم كه در این عرصه باقی مانده ام و با عشق همچنان كار می كنم. در سال 1351 تلویزیون ایران، فراخوان استخدام گریمور را داده بود و من استخدام شدم كه آن موقع 19 ساله بودم. آن زمان مردم با حرفه گریم و چهره پردازی آشنا نبودند، من با بیژن محتشم كه استاد ما بودند و زیر نظر ایشان كار می كردیم كه حدودا یازده نفر بودیم، آقای اسكندری، جلال معیریان، امینی و خود بنده و چند نفر دیگر كار را با یك انرژی خوب شروع كردیم.
وی در ادامه اضافه كرد: آن زمان جوان بودم و نوزده سال داشتم، ولی چون به نقاشی به شدت علاقه داشتم و كار می كردم، وارد این حرفه شدم. در آن زمان مردم خیلی كم تر حرفه گریم و چهره پردازی به گوششان می خورد و خیلی ها نیز این حرفه را اصلا نمی شناختند. پدرم من را با دنیای تئاتر آشتی داده بود و ما مرتب به تماشای تئاتر می رفتیم. از اینكه چهره های بازیگران تغییر می كرد، برای من خیلی جذابیت داشت. از آنجا من به حرفه گریموری علاقمند شدم؛ لذا دستی در نقاشی نیز داشتم.
مهری شیرازی درباره انتخاب شغل چهرپردازی توضیح داد: از همان زمان دقیق یادم می آید، بعد از اینكه دیپلم گرفتم، در دانشگاه رشته مدیریت قبول شدم ولی خوب این كار را انتخاب كردم و به پدرم قول دادم كه من این حرفه را تا انتها دنبال خواهم كرد. پدرم به من گفتند كه تو اگر میخواهی نجاری، خیاطی یا هر شغلی دیگری را انتخاب كنی، انتظار دارم كه در آن شغل بهترین باشی؛ من به پدرم قول دادم و به قول خود نیز وفا كردم و خدا را شاكر هستم.
وی در ادامه گفت: بعد از اینكه دوره را در خدمت آقای محتشم آموزش دیدیم، تعدادی به شهرستانها منتقل شدند و تعدادی نیز در تهران باقی ماندند. با عشق شروع كردیم و این كار سختی های خودش را داشت، اما برای من شیرین و لذت بخش بود. از آن سال تا به الان در حال كار كردن هستم و همچنین بعد از 25 سال كار كردن در سازمان، بازنشسته شدم و این از افتخارات بنده است. عقیده ام این است كه انسان هایی كه عاشق كار و حرفه شان هستند و دوستش دارند؛ این آدمها عمر كاری شان زیاد می شود. بعد از همه این ها با كارشون زندگی می كنند، یعنی یك بخشی از زندگیشان، كارشان است.
این مدرس و چهرپرداز سینما و تلویزیون درباره كسب موفقیت خود اشاره كرد: البته من به عنوان یك زن هیچگاه تشویق نكردم و نخواهم كرد به اینكه زندگیم را در كنار كارم ببینم، بلكه كارم را در كنار زندگی خود، همیشه دیده ام. دو تا دختر را بزرگ كردم و افتخار می كنم به اینكه یك روز هیچكدام از فرزندانم را روانه مهدكودك نكردم، خودم بزرگشان كردم و همچنین همسرم به شدت در این زمینه به من كمك كرد. همیشه سپاسگزار همسرم بودم برای اینكه اگر او نبود شاید در نیمه راه، مانند آن دو خانم كارم را رها می كردم. ولی خوشبختانه این اتفاق افتاد كه ایشون پا به پای من بچه داری و خانه داری كردند و به نوعی شیفتی كار میكردیم و من از این قضیه خیلی خوشحال هستم كه اگر موفقیتهایی در این زمینه به دست آوردم، بخش عمده آن را مدیون همسرم هستم.
خانم دكتر مهری شیرازی درباره گریم شخصیت قطام در سریال امام علی (ع) عنوان كرد: می توانم بگویم كه سریال امام علی یكی از بهترین سریال های تاریخی بود و افرادی كه در این سریال انتخاب شدند؛ همه عاشق این سریال بودند و چیز های عجیبی واقعاً در این كار وجود داشت. همه كار از عشق و دوستی سرچشمه گرفته بود، من هم كه سال های سال با آقای اسكندری كار كرده بودم و خیلی جالبه از آن زمان هنوز هم من كارهای زیادی داشتم و برای كارهایی كه كردم جوایز مختلفی دریافت كردم اما خیلیها من را با قطام شناختند و این از جذابیت سریال بود.
وی در پایان خاطرنشان كرد: هیچ وقت گریم دنیا را با گریم سینمای خودمان مقایسه نمی كنم و من گریم را با سینماهای خودمان مقایسه می كنم و می بینم كه كه ما از گریم، هیچ چیزی از سینما عقب نیستیم و هر چقدر كه سینمای ما جلو می رود ما هم جلو می رویم و این خیلی خوب است. در كشورهای منطقه، حرف اول را می زنیم و من در سوریه، لبنان و عراق كار كردم و اصلا این ها چیزی به نام گریم و چهره پردازی ندارند و هیچ وقت این ها فكر نمی كردند كه چقدر گریم می تواند ضروری باشد و زمانی كه شروع كردند به ساختن سریال های تاریخی، تازه فكر كردند كه چقدر گریم می تواند تأثیر داشته باشد. در منطقه، آوازه ایران همه جا پیچیده بود و هنوز از چهرپرداز های ما استفاده میكنند.