روانشناسان در بحث از شخصیت، بیش از هر چیز به تفاوت‌های فردی توجه دارند و در واقع این كلمه به نقاب یا ماسكی گفته می‌شود كه بازیگران تئاتر در یونان قدیم به صورت خود می‌زدند. به مرور معنای آن گسترده‌تر شد و نقشی را نیز كه بازیگر ادا می‌كرد، در بر گرفت. بنابراین، مفهوم اصلی و اولیۀ شخصیت، تصویری صوری و اجتماعی است و بر اساس نقشی كه فرد در جامعه بازی می‌كند، ترسیم می‌شود. یعنی فرد به اجتماع خود شخصیتی ارائه می‌دهد كه جامعه بر اساس آن، او را ارزیابی می‌كند.

شخصیت را بر اساس صفت بارز، یا مسلط یا شاخص فرد نیز تعریف كرده‌اند و بر این اساس است كه افراد را دارای شخصیت برونگرا، درونگرا یا پرخاشگر و امثال آن می‌دانند. از شخصیت تعریف‌های متعدد و گوناگونی را ارائه كرده‌اند. اما تعریف شلدون كه تعریفی كامل و جامع به نظر می‌رسد، این است: «شخصیت سازمان پویای جنبه‌های ادراكی و انفعالی و ارادی و بدنی (شكل بدن و اعمال حیاتی بدن) فرد آدمی است».

در برنامۀ این هفتۀ دایره، مورخ سی و یكم مرداد، دربارۀ شخصیت همراه با خانم دكتر نیك امال صحبت كردیم و آن را مورد بررسی قرار دادیم. این برنامه هر پنجشنبه ازشبكۀ رادیویی جوان پخش خواهد شد.