بنا به نوشته‌های ژان شاردن در سفرنامه‌اش، مردم ایران در دوره صفویه قناعت را به شكلی صحیح و اساسی رعایت می‌كردند و از زیاده‌روی‌های بی‌ملاحظه دوری می‌جستند. به علاوه تولیدات داخلی در آن روزگار به ویژه در حوزه منسوجات و پارچه نقشی مهم در توازن اقتصادی جامعه داشت. این موارد در دوره ما نیز در خور اعتنا و شایسته دقت است كه مردم ایران با توجه به قناعتمندی‌های ذاتی‌شان می‌توانند به اقتصاد مقاومتی كمك كنند، از بهره‌گیری از اجناس خارجی اجتناب داشته باشند و به تولیدات داخلی بسنده كنند