بنا به نوشته‌های آدام اولئاریوس در سفرنامه‌اش، مردم ایران در دوره صفویه اهمیت خاصی برای شعر و ادبیات قائل بودند، به علاوه شاعران هم در بین مردم - اغلب از شعرهایی كه به حافظه سپرده بودند - می‌خواندند و مردم را سرگرم می‌كردند. حتی اولئاریوس بعد از آشنایی با گلستان و بوستان سعدی، این دو كتاب ارزشمند را با خود به آلمان برد و این آثار مورد توجه شاعران آنجا قرار گرفت. توجه به شعر و ادبیات خوشبختانه هنوز هم در دوره ما ادامه دارد و مردم ایران بسیار به شعر وابسته‌اند و در حین گفت‌وگوها از شعر بهره می‌برند