هرچند امروزه بیشتر از آن به عنوان روكش مواد دیگر استفاده می‌شود چون می‌تواند هر شكلی را به خود بگیرد. كاربرد دیگر شیشه، استفادهٔ سنتی آن به عنوان كاسه، گلدان، بطری و … است. اگر شیشه صلب‌تر باشد در تولید تیله، تسبیح و وسایل تزئینی شیشه‌ای كاربرد پیدا می‌كند. شیشه می‌تواند بازتابنده یا شكنندهٔ نور باشد این ویژگی‌ها می‌تواند با برش یا جلا به دست آید و در تولید عدسی، منشور یا ظرف‌های بلوری كاربرد داشته باشد. همچنین با كمك نمك‌های فلزی می‌توان به شیشه رنگ داد یا آن را رنگ‌آمیزی كرد. این توان باعث كاربرد فراوان شیشه در كارهای هنری و شیشه‌های رنگی شد. شیشه با اینكه شكننده است اما بسیار پایدار است، عمر برخی از شیشه‌های یافت شده به دوران آغازین ساخت شیشه بازمی‌گردد. تعریف شیشه در دانش متفاوت است، شیشه به هر جامدی گفته می‌شود كه هیچ ساختار بلوری ندارد (مانند جامد بی‌ریخت) و در برابر گرما و مذاب شدن رفتاری مانند انتقال شیشه از خود نشان می‌دهد. این‌گونه شیشه می‌توان گفت از مواد گوناگونی به‌دست می‌آید مانند آلیاژ فلزها، گدازه‌های یونی (یون ذوب شده)، محلول آبی، مایع‌های مولكولی و بسپارها. در بسیار كاربردها (بطری، محافظ‌های چشمی)، شیشه‌های بسپاری (شیشهٔ اكریلیك)، پلی‌كربنات، پلی‌اتیلن ترفتالات گزینهٔ سبك‌تری نسبت به شیشه‌های سیلیكاتی‌اند. گفتگو با دكتر خویی عضو هیات علمی دانشگاه