سنگهای قیمتی نمایانگر ثروت و تشخص بوده و فرمانروایان گذشته از نگین‌هایی كه از این كانی‌ها جواهر ساخته شده بود استفاده می‌كردند. استفاده از زیورهایی چون صدف‌ها و سنگهای زیبا و رنگین از سوی زنان نیزسبب برانگیختن توجه و تحسین مردان بود.
تاریخ استفاده از زیورها و سنگهای گرانبها به اندازه‌ی تاریخ پیدایش بشر است و پیشینه‌ای هفت هزار ساله دارد. در زمان‌های دیرین و بسیار پیش از آنكه بشر وسائلی آماده كند یا مهارتی به دست آورد كه بتواند سنگهای سخت را تراش دهد و حك كند، سنگهای گرانمایه افزون بر ارزش مادی بیشتر جنبه‌ی سحر و جادو داشته، به عنوان طلسم برای دارندگان شان به‌شمار می‌رفتند و به علت برخی باورها و اندیشه‌های راز آلود كه به تأثیرات نهفته‌ی سنگهای رنگین داشتند، آنها را ستایش می‌كردند و به كار می‌بردند. باور بر این بوده كه دارندگان طلسم می‌توانستند شیاطین، بیماری‌ها و دیگر رویدادهای ناخوشایند را از خود دور كنند و فرشتگان آنها را حمایت و از تندرستی و خوشبختی برخوردار خواهند ساخت. از جمله این باورها این بود كه عقیق انسان را در برابر گزیدن رتیل و برق زدگی نگه می‌دارد، یشم سبز می‌توانست باران بباراند و هر كس سنگ لاجوردی با خود داشت از حمله و نیش مار و افعی مصون می‌ماند. نگاهی به تاریخچه و باورهایی كه مردم به سنگهای قیمتی از ابتدا تا به امروز داشتند موضوع مورد بحث برنامه‌ی كاوشگر سوم شهریور ماه بود.
