حنیف غفاری كارشناس ارشد بین الملل و مسائل سیاسی در برنامه جوان ایرانی سلام رادیو جوان اظهار كرد: ظاهر ماجرا بدین شكل بوده كه پلیس و نیروهای امنیتی آلبانی در یك حجم گسترده با تعداد نفرات زیاد به مقر موسوم به اشرف 3، مقر منافقین در نزدیكی تیرانا كه پایتخت آلبانی بوده، مراجعه می كنند به این علت كه یك سری اسناد، اطلاعات، لپ تاب ها و دستگاه هایی كه منافین در آن جا استفاده می كردند، طبق آن اطلاعات، از آن ها برای كارهای جاسوسی و یا اقدامات تروریستی استفاده و ثبت و ضبط كنند كه در آن جا منافقین با آن ها درگیر می شوند، در نهایت منجر به شكل گیری و مسئله این قائله می شود.

این كارشناس مسائل سیاسی عنوان كرد: طبق توافقی كه دولت میزبان (آلبانی) با گروه تروریستی منافقین و سران این گروه داشته، قرار بوده كه هرگونه فعالیتی كه این گروه در داخل خاك آلبانی انجام می دهد و هرگونه رصدی كه نسبت به موضوعات مختلف صورت می گیرد را در هماهنگی كامل با دستگاه امنیتی این كشور صورت دهد.

غفاری كارشناس ارشد بین الملل و مسائل سیاسی در ادامه اضافه كرد: بعد از مدتی گویا مقامات آلبانیایی متوجه می شوند كه منافقین نه تنها به این قراداد پایبند نبوده اند؛ بلكه جاسوس های سایبری نیز از خود كشور میزبان، كه آلبانی ها هستند، انجام دادند. و نسبت به بایسته ها و حداقل های موجود در قبال آن كشور میزبان هم پایبند نبودند. بعد از مدتی مسائل دیگری افشاء می شود كه از جمله اینكه منافقین قصد تسویه درون گروهی برخی از اعضای خودشان را در آلبانی داشتند و یا مواردی كه جملگی نشان می داد كه منافقین به هیچ گونه از آن مفادی كه با دولت آلبانی در سال 2014 برای ورود به خاك كشور امضاء كرده بودند، اساسا پایبند نبوده اند.

حنیف غفاری درباره دستگاه امنیتی آلبانی اشاره كرد: این دستگاه به این نتیجه رسید كه منافقین آن ها را به گونه ای دور زده است، فعالیت هایی را انجام می دهد كه كاملا با تعهداتش مغایر است. این مسئله فقط مسبوق به سابقه است و این را ما قبلا در دولت فرانسه نیز داشته ایم.

وی ادامه داد: در سال 2003 زمانی كه ژاك شیراك رئیس جمهور وقت فرانسه دستور دستگیری "مریم رجوی و سران منافقین" را می دهد به این دلیل كه فعالیت های تروریستی كه به اطلاع دستگاه امنیت فرانسه نرسیده بود و پول شویی و همچنین به دلیل جاسوسی های اطلاعاتی از دستگاه امنیتی فرانسه دستور دستگیری را داده بود.

این كارشناس سیاسی خاطر نشان كرد: تمامی این موارد نشان می دهد كه هزینه حمایت از تروریسم و هزینه حمایت از منافقین برای دولت های میزبان در اروپا بسیار سنگین است و این هم معطوف به یك كشور خاص نیست؛ تجربه فرانسه، تجربه آلبانی و همه این ها به نظر می رسد باید به عنوان یك نمونه بارز، مورد توجه و تحلیل مخاطبان قرار بگیرد و همچنین كسانی كه تصورمی كنند كه شعارهایی كه منافقین می دهند در خصوص اینكه ما به دنبال آزادی و مبارزه هستیم.

وی در پایان اضافه كرد: تصویر سازی كاذبی را از خودشان نشان می دهند كه تا چه حد به واقعیت نزدیك است. در حدی كه خود دولت های میزبان هم دیگر آن ها را نمی توانند تحمل كنند. اگر توصیه های دلسوزانه جمهوری اسلامی ایران اگر در گذشته جدی گرفته می شد و مورد استناد قرار می گرفت، الان دستگاه های امنیتی و دولتی كشورهای اروپایی بابت مواجهه با این گروه كه خودشان متأسفانه به آن پناه دادند، انقدر دچار مشكل و بحران نمی شدند.