بیست و یكم تیرماه سالروز قیام مردم مشهد علیه كشف حجاب به عنوان روز عفاف و حجاب نامگذاری شده‌است. روزی كه دژخیمان رضاخان، مردم معترض به كشف حجاب را در مسجد گوهرشاد به خاك و خون كشید.
بنابر گواهی متون تاریخی، در اكثر قریب به اتفاق ملت‌ها و آیین‌های جهان، حجاب در بین زنان معمول بوده‌است؛ هر چند در طول تاریخ، فراز و نشیب‌های زیادی را طی كرده و گاهی با اعمال سلیقه حاكمان، تشدید یا تخفیف یافته‌است، ولی هیچگاه بطور كامل از بین نرفته‌است. مورّخان به ندرت از اقوام بدوی كه زنانشان دارای پوشش مناسب نبوده و یا به صورت برهنه در اجتماع ظاهر می‌شدند، یاد می‌كنند.
دانشمندان، تاریخ حجاب و پوشش زن را به دوران ما قبل تاریخ و عصر حجر نسبت می‌دهند. كتاب «زن در آینه تاریخ» پس از طرح مفصل علل و عوامل تاریخی حجاب، می‌نویسد: با توجه به علل ذكر شده و بررسی آثار و نقوش به دست آمده، پیدایش حجاب به دوران پیش از مذاهب مربوط می‌شود؛ و به این دلایل، عقیده عده‌ای كه می‌گویند «مذهب» موجد حجاب می‌باشد، صحت ندارد، ولی باید پذیرفت كه در دگرگونی و تكمیل آن بسیار موءثر بوده‌است.
