ارزش هر انسانی به قدر همّت اوست، و شجاعت و توان هر شخصی به مقدار گذشت و احسان اوست و درستكاری و صداقت او به قدر جوانمردی اوست و پاكدامنی و عفّت هر فرد به اندازه غیرت او خواهد بود.(حضرت علی علیه السلام)
علامه طبرسی درباره زندگی و شهادت امام اول شیعیان می‌گوید: علی علیه السلام شصت و سه سال زندگانی كرد، ده سال پیش از بعثت، و در سن ده سالگی اسلام آورد. و پس از بعثت بیست و سه سال با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم زندگانی كرد، سیزده سال در مكه پیش از هجرت در امتحان و گرفتاری به سر برد و سنگینترین بارهای رسالت آن حضرت را به دوش كشید.
ده سال پس از هجرت در مدینه در دفاع از حضرتش با مشركان جنگید و با جان خود او را از شر دشمنان دین نگاه داشت، تا آنكه خدای متعال پیامبر خود را به سوی بهشت انتقال داد و او را به بهشت آسمانی بالا برد و علی علیه السلام در آن روز سی و سه ساله بود، و بیست و چهار سال و چند ماه حق او را از ولایت غصب كردند و او را از تصرف در امور بازداشتند، و آن حضرت در این دوران با تقیه و مدارا می زیست، و پنج سال و چند ماه خلافت را به دست گرفت و در این سال‌ها گرفتار جهاد با منافقان از ناكثین و قاسطین و مارقین (اصحاب جمل و صفین و نهروان) بود چنانكه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سیزده سال از روزگار نبوت خود را ممنوع از پیاده كردن احكام آن و ترسان و محبوس و فراری و مطرود بود و نمی‌توانست با كافران به جهاد پردازد و از مؤمنان دفاع كند، سپس هجرت كرد و ده سال پس از هجرت با مشركان به جهاد پرداخت و گرفتار منافقان بود تا خداوند او را به سوی خود برد.
با تسلیت شهادت حضرت علی علیه السلام، غزل مشهور مولانا جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولوی را كه در مدح امام اول شیعیان سروده، به شما مخاطبان فرهیخته شبكه رادیویی جوان، تقدیم می‌‌كنیم.
تا صورت پیوند جهـــــــــــــــان بود علی بود
تا نقش زمین بود و زمــــــــان بود علی بود
آن قلعه گشایی كه در قلعـــــــــه ی خیبر
بركند به یك حملــــــــه و بگشود علی بود
آن گُرد سرافراز كه انـــــــــــــــدر ره اسلام
تا كـــــــــار نشد راست نیاسود، علی بود
آن شیــــر دلاور كه برای طمـــــــــــع نفس
بر خوان جهـــــــــــــان پنجه نیالود علی بود
شاهی كه ولی بود و وصــــی بود علی بود
سلطان سخــــــــــــــا و كرم و جود علی بود
هم آدم و هم شیث و هم ادریس و هم الیاس
هم صالــــــــــح پیغمبــــــــر و داوود علی بود
هم موسی و هم عیسی و هم خضر و هم ایوب
هم یوسف و هم یونس و هم هــود علی بود
مسجـــــود ملایك كه شد آدم، ز علی شد
آدم چو یكی قبلـــــــــــه و مسجود علی بود
آن عارف سجّاد ، كه خاك درش از قــــــــدر
بر كنگــــــره عرش بیفـــــــــــــــزود علی بود
هم اول و هم آخـــــر و هم ظاهـــــر و باطن
هم عابـــــــد و هم معبد و معبود ، علی بود
آن لحمك لحمـــــی ، بشنو تــــــا كه بدانی
آن یـــــــــــــار كه او نفس نبی بود علی بود
موسی و عصــــا و یــــــــد بیضــــــــا و نبوت
در مصــــــــــر به فرعون كه بنمود ، علی بود
عیسی به وجود آمد و فی الحال سخن گفت
آن نطق و فصـــــــاحت كه در او بود علی بود
خاتم كه در انگشت سلیمان نبی بود علی بود
آن نور خدایــــی كه بر او بــــــــــــود علی بود
آن شاه سرافـــــــراز كه اندر شب معــــــراج
با احمــــــــــد مختــــــــــار یكی بود علی بود
آن كاشف قرآن كه خــــــــــــدا در همه قرآن
كردش صفت عصمت و بستــــــــود علی بود
آن شیـــــــــر دلاور كه ز بهر طمــــــــع نفس
بر خوان جهـــان پنجه نیالـــــــــــود علی بود
چندان كه در آفـــــــــــــاق نظر كردم و دیدم
از روی یقین در همه موجــــــــــود ، علی بود
این كفر نباشد، سخـــــــن كفر نه این است
تا هست علی باشد و تابــــــــــود علی بود
سرّ دو جهــــــــــــــان جمله ز پیدا و ز پنهان
شمس الحق تبریز كه بنمـــــــود، علی بود
