"سعدیا مرد نكونام نمیرد هرگز مرده آنست كه نامش به نكویی نبرند".اول اردیبهشت ماه سالروز بزرگداشت مرد نكونام سعدی شیراز خجسته باد.
اول اردیبهشت ماه روز بزرگداشت سعدی شاعر پارسی گو و استاد سخن است .
روزی برای تأمل هرچه كوتاه و گذرا بر احوال این چهره ماندگار ادبیات ایران و جهان و شناخت بیشتر افكار و اندیشه های ناب او كه همواره بر تارك ادبیات درخشیده و می درخشد.
مشرف الدین مصلح بن عبدالله شیرازی متخلص به سعدی شاعر و نویسندهٔ بزرگ قرن هفتم هجری قمری است. . وی احتمالاً بین سالهای 600 تا 615 هجری قمری زاده شده است. در جوانی به مدرسهٔ نظامیهٔ بغداد رفت و به تحصیل ادب و تفسیر و فقه و كلام و حكمت پرداخت. سپس به شام و مراكش و حبشه و حجاز سفر كرد وی در سال 655 سعدی‌نامه یا بوستان را به نظم درآورد و در سال بعد (656) گلستان را تألیف كرد. علاوه بر اینها قصاید، غزلیات، قطعات، ترجیع بند، رباعیات و مقالات و قصاید عربی نیز دارد كه همه را در كلیات وی جمع كرده‌اند. وی بین سالهای 690 تا 694 هجری در شیراز درگذشت و در همانجا به خاك سپرده شد.
آثار ارزشمند به جای مانده از این استاد سخن حاوی حرف های عمیق، دردمندانه و برآمده از حكمت انسانی و الهی اوست.
بزرگداشت شاعرهمیشه جاوید سعدی شیرازی خجسته باد.
