21 آذرماه، ولادت باسعادت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، فخر ملك ری مبارك باد.
حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی (ع) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می‌رسد. پدرش عبدالله و مادرش فاطمه دختر عقبة بن قیس نام داشت.
حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) در سال 173 هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد. و مدّت 79 سال عمر با بركت او با دوران امامت چهار امام معصوم یعنی امام موسی كاظم (ع)، امام رضا (ع)، امام محمّدتقی (ع) و امام علیّ النّقی (ع) مقارن بوده است. حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع) از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمّه معصومین (علیهم السّلام) و از چهره‌های بارز و محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بیت عصمت (علیهم السّلام) و پیروان آنان بود و در مسائل دین، آگاه و به معارف مذهبی و احكام قرآن، شناخت و معرفتی وافر داشت.
در آثار علمای شیعه نیز، تعریف‌ها و ستایش‌های عظیمی درباره‌ی ایشان به چشم می‌خورد. علمای شیعه از آن حضرت به عنوان عابد، زاهد، پرهیزكار، دارای اعتقاد نیك و صفای باطن و به عنوان محدّثی عالی مقام و بزرگ یاد كرده‌اند.
زمینه‌های مهاجرت حضرت عبدالعظیم (ع) از مدینه به ری و سكونت در غربت را باید در اوضاع سیاسی و اجتماعی آن عصر جستجو كرد. خلفای عبّاسی با شیعیان ائمّه (ع) بسیار سختگیر بودند، یكی از بدرفتارترین این خلفا، متوكّل بود كه خصومت شدیدی با اهل بیت (علیهم السّلام) داشت.
سادات و علویّون در زمان او در بدترین وضع به سر می‌بردند. حضرت عبدالعظیم (ع) نیز از كینه و دشمنی خلفا در امان نبود و بارها تصمیم به قتل آن حضرت گرفتند و گزارش‌های دروغ سخن چینان را بهانه این سختگیری‌ها قرار می‌دادند. دیدار حضرت عبدالعظیم (ع) در سامرا با حضرت امام هادی (ع) به خلیفه گزارش داده شد و دستور تعقیب و دستگیری وی صادر گشت، او نیز برای مصون ماندن از خطر، خود را از چشم مأموران پنهان می‌كرد و در شهرهای مختلف به صورت ناشناس رفت و آمد می‌كرد و شهر به شهر می‌گشت تا به ری رسید و آنجا را برای سكونت انتخاب كرد.
حضرت عبدالعظیم (ع) به صورت یك مسافر ناشناس، وارد ری شد و در محلّه‌ی ساربانان در كوی سكّة الموالی به منزل یكی از شیعیان رفت، مدّتی به همین صورت گذشت. او در زیر زمین آن خانه به سر می‌برد و كمتر خارج می‌شد، روزها را روزه می‌گرفت و شب‌ها به عبادت و تهجّد می‌پرداخت، تعداد كمی از شیعیان او را می‌شناختند و از حضورش در ری خبر داشتند و مخفیانه به زیارتش می‌شتافتند. امّا می‌كوشیدند كه این خبر فاش نشود و خطری جانِ حضرت را تهدید نكند. حضرت عبدالعظیم (ع) میان شیعیان شهرری بسیار ارجمند بود و پاسخگویی به مسائل شرعی و حلّ مشكلات مذهبی آنان را برعهده داشت. این تأكید، هم گویای مقام برجسته حضرت عبدالعظیم (ع) است و هم می‌رساند كه وی از طرف حضرت امام هادی (ع) در آن منطقه، وكالت و نمایندگی داشته است؛ مردم سخن او را سخن حضرت امام هادی (ع) می‌دانستند و در مسائل دینی و دنیوی، وجود او محور تجمّع شیعیان و تمركز هواداران اهل بیت (علیهم السّلام) بود.
سالروز میلاد حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، را بر تمامی شیعیان جهان تبریك و تهنیت می‌گوییم.
