امام رضا (ع) فرمودند:«مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ كَمَنْ زَارَنی.«هركس معصومه را در قم زیارت كند،مانند كسی است كه مرا زیارت كرده است.»
این لقب، كه از سوی امام معصوم به این بانوی بزرگوار داده شده، گویای جایگاه والای ایشان است.
حضرت فاطمه معصومه (س) اول ذی القعده سال 183هـ . ق در مدینه منوّره به دنیا آمد. و در سنّ 28 سالگی در روز دهم یا دوازدهم ربیع الثانی سال 201هـ . ق در شهر قم از دنیا رفت.
حضرت معصومه (س) در خانواده ای كه سرچشمه علم و تقوا بود، متولد شد. بعد از شهادت امام موسی كاظم (ع)، امام رضا (ع) سرپرستی و رسیدگی به امور خواهران و برادران خود را بر عهده داشت. این رسیدگی تا اندازه ای بود كه هر كدام از فرزندان امام كاظم (ع) به مقام های بالای علمی و دینی رسیدند. اما از آنجایی كه حضرت معصومه (س) خواهر تنی امام رضا (ع)، مورد توجه ویژه آن حضرت قرار گرفت و علم الهی كه داشت ظهور و بروز پیدا كرد. به طوری كه بعد از امام رضا(ع)، حضرت معصومه (س) بالاترین درجه علم و تقوا را در میان فرزندان امام موسی كاظم (ع) دارد.
