حضرت امام علی(ع) نوزدهم رمضان سالروز ضربت خوردن مولای مظلوم عدالت، حضرت امام علی(ع)

به گزارش گروه چندرسانه‌ای رادیو جوان؛ حضرت علی(ع) در شب نوزدهم ماه مبارك رمضان، مهمان دخترش ام كلثوم(س) بود و در آن شب حالت عجیبی داشت و دخترش را به شگفتی درآورد. روایت شده كه آن حضرت در آن شب بیدار بود و بسیار از اتاق بیرون می‌رفت و به آسمان نظر می‌كرد و می‌فرمود: به خدا سوگند، دروغ نمی‌گویم و به من دروغ گفته نشده‌است. این است آن شبی كه به من وعده‌ی شهادت دادند. به هر روی، آن حضرت به هنگام نماز صبح وارد مسجد اعظم كوفه شد و خفتگان را برای ادای نماز بیدار كرد. هنگامی كه حضرت علی (ع) به محراب مسجد وارد و مشغول خواندن نماز شد و سر از سجده‌ی اول برداشت، عبدالرحمن بن ملجم مرادی شمشیر خویش را بر فرق نازنین حضرت علی(ع) فرود آورد و سر مبارك آن حضرت را شكافت.
حضرت على (ع) پس از ضربت خوردن در سحرگاه شب 19 رمضان تا اواخر شب 21 در خانه بسترى بود و در این مدت بعضى از اصحاب ‏آن حضرت جهت عیادت به حضور وى مشرف می‌شدند و در آخرین ساعات زندگى او از كلمات گهربارش بهره‌‏مند می‌گشتند. از جمله پندهاى حكیمانه او این بود كه فرمود: «من دیروز مصاحب شما بودم و امروز وضع و حال من مورد عبرت شماست و فردا از شما مفارقت می‌كنم».
هنگامی كه ابن ملجم شمشیرش را بر فرق عدالت فرود آورد، حضرت علی(ع) فرمودند: «فُزتُ و رَبِّ الكعبة»؛ «به خدای كعبه رستگار شدم».
حضرت علی(ع) هم اندیشه ای عمیق و دوررس داشت و هم عواطفی رقیق و مملو از انسانیت، كمال جسم و كمال روح را توأم داشت. شب، هنگام عبادت، از ماسوی می‌برید و روز، در متن اجتماع فعالیت می‌كرد.
روزها، چشم انسان‌ها، مواسات و ازخودگذشتگی‌های او را می‌دید و گوش‌هایشان، اندرزها و گفتارهای حكیمانه اش را می‌شنید و شب، چشم ستارگان، اشك‌های عابدانه‌اش را می‌دید و گوش آسمان، مناجات‌های عاشقانه‌اش را می‌شنید.
حضرت علی(ع) در دوران زندگی پر تلاطم و پرفراز نشیبش، همواره به شهادت می‌اندیشید و آنچه از آن نیرو می‌گرفت و جانش را سیراب می‌ساخت، امید به كشته شدن در راه خدا بود. این كلام از حضرت علی (ع) است كه می‌فرمود: «به خدا سوگند كه اگر این امید نبود كه در یكی از دیدارهای سخت كه با دشمن در پیش است شهادت را بهره برم، اسب خویش زین می‌نهادم و از میان شما برای همیشه كوچ می‌كردم و دیگر تا آن زمان كه نسیمی از شمال یا جنوب بوزد شما را طلب نمی‌كردم».
امیر مؤمنان علی (ع) دو روز پس از ضربت خوردن در 21 ماه رمضان به شهادت رسیدند.
بر روح تمام شیعیان تیغ زدند/ بر مردترین مرد جهان تیغ زدند
خورشید به سینه، ماه برسر می زد/ انگاربه فرق آسمان تیغ زدند
نوزدهم رمضان سالروز ضربت خوردن مولای متقیان، حضرت امام علی(ع) را به همه مسلمانان جهان تسلیت می‌گوییم.

انتهای پیام/