پانزدهم خرداد ماه، سالروز قیام پانزدهم خرداد 1342، نقطه‌ی عطفی در تاریخ انقلاب اسلامی ایران گرامی باد.
در سحرگاه پانزدهم خرداد سال 1342، دژخیمان رژیم ستم شاهی به خانه‌ی حضرت امام خمینی (ره) یورش بردند. آنها امام را كه سه روز پیش از آن، به مناسبت عاشورای حسینی در مدرسه‌ی فیضیه، در سخنان كوبنده ای، از جنایات شاه و اربابان امریكایی و اسرائیلی او پرده برداشته بود، دستگیر و دور از چشم مردم، به زندانی در تهران منتقل كردند. هنوز چند ساعتی از این حادثه نگذشته بود كه خیابان‌های شهر قم، زیر پای مردان و زنان انقلابی ـ كه در اعتراض به رژیم شاه و حمایت از رهبرشان فریاد برآورده بودند ـ به لرزه در آمد.
مردم تهران هم چون سایر شهرها، در اعتراض به دستگیری امام خمینی (ره) به خیابان‌ها ریختند و قیام خونین خویش را آغاز كردند. خبرهای دستگیری امام خمینی (ره) و قیام 15 خرداد؛ در مدّت كوتاهی، نه تنها در سراسر كشور، كه به فراتر از مرزها گسترش یافت و موجی از نفرت و خشم بر ضد شاه به راه افتاد. حوزه‌های علمیه‌ی نجف، كربلا و كاظمین، به حمایت از امام خمینی رحمه‌الله، تلگراف‌هایی به سران كشورهای اسلامی و سازمان‌های بین‌المللی مخابره و كشتار پانزدهم خرداد رژیم را به شدّت محكوم كردند.
قیام پانزدهم خرداد 1342، قیامی كاملاً مردمی بود و تكیه‌گاهی جز مردم رنج دیده و مظلوم ایران نداشت. اصالت این قیام، در خروش عاشقانی بود كه عارفانه در راه رضای معبود خویش، به ندای رهبر دل سوزشان پاسخ مثبت دادند و برای حمایت از آرمان‌های او، آماده‌ی شهادت و جان فشانی شدند.
این قیام زمینه‌ی جنب و جوش و شور و خروش ایثارگرانه و فداكارانه را فراهم كرد. ملّت ایران با الهام از راه و روند حماسه آفرینان پانزدهم خرداد، به عنوان اسوه‌های ایثار و شهادت، درس جانبازی، فداكاری و پایداری آموختند، روزهای شور و حماسه فراوانی پدید آوردند و نهضت اسلامی امام بر ضد طاغوت را ادامه دادند. مبارزه‌ی پی‌گیر و مقاومت خستگی‌ناپذیر ملّت ایران كه به پیروزی انقلابی اسلامی دربهمن 1375منجرشد ریشه در قیام خونین پانزده خرداد داشت و برگرفته از جانبازی‌های زنان و مردان قهرمان آن روز تاریخی بود.
قیام پانزدهم خرداد، مبدأ نهضت اسلامی ایران و آغاز فصل خونین مبارزه و پیروزی انقلاب اسلامی ایران و یاد و خاطره شهدا گرامی باد.
