عاشورا، دهمین روز از ماه محرم در گاه‌شماری هجری قمری، روز مقدس مسلمانان است. شهرت این روز نزد شیعیان به دلیل وقایع عاشورای سال 61 هجری قمری است كه در این روز حسین بن علی (ع) و یاران وی در كربلا در جنگ با لشكر عمر سعد به شهادت رسیدند.
سابقهٔ سوگواری و برپایی عزاداری برای امام حسین (ع) به اولین روزهای بعد از عاشورا، در محرم سال 61 هجری می‌رسد.
اولین مراسم سوگواری را حضرت زینب خواهر امام حسین (ع) در زندان برگزار كرد. همچنین دختر سه ساله ی امام حسین (ع) حضرت رقیه (ع)، در زندان اغلب برای پدرش گریه می كرد تا اینكه دستور دادند سر بریده ی پدر را به حضورش ببرند كه این عمل باعث مرگ آن حضرت شد. مرگ حضرت رقیه (ع) باعث بلوایی در شام شد كه عاقبت یزید مصلحت دید اسرای كربلا را آزاد كرده آنها را به مدینه بفرستد.
همچنین از امام سجاد(ع) روایت شده كه تا بیست سال پس از مرگ پدرش هر وقت می خواست غذا بخورد به گریه می افتاد. روزی خدمتكاری از آن حضرت پرسید: "ای پسر رسول خدا! آیا وقت آن نرسیده است كه اندوه تان به پایان برسد؟" نقل شده است كه امام سجاد (ع) پاسخ داد: "وای بر تو! یعقوب پیامبر دوازده پسر داشت و خداوند یكی از آنها را از چشمش پنهان كرد. از گریه ی زیاد چشمانش كم سو و از غصه سرش سفید شد و پشتش خمیده گشت.(قرآن: 12:84) اگر چه پسرش زنده بود، اما من با چشم خود دیدم كه پدر و برادر و عمو و هفده تن از اعضای خانواده ام در اطرافم قربانی شدند. چگونه اندوهم به پایان رسد؟"
عاشورا روز جدایی حق از باطل است. و تا دنیا پا برجاست مبارزه حق و باطل ادامه دارد. از خدا بخواهیم تا چشم بصیرت به ما دهد تا در سپاه حق باشیم.
عزاداری هایتان مقبول درگاه حق تعالی.
