السلام علیك یا جواد الائمه(ع)!

امام نهم شیعیان حضرت جواد (ع ) در سال 195هجری در مدینه ولادت یافت . نام نامی‌اش محمد معروف به جواد و تقی است
مادر گرامی اش سبیكه یا خیزران است كه این دو نام در تاریخ زندگی آن حضرت ثبت است . امام محمد تقی (ع ) هنگام وفات پدر 8 ساله بود. پس از شهادت جانگداز حضرت امام رضاعلیه‌السلام در اواخر ماه صفر سال 203ه مقام امامت به فرزند ارجمندش حضرت جوادالأئمه (ع ) انتقال یافت . مأمون خلیفه عباسی كه همچون سایر خلفای بنی عباس از پیشرفت معنوی و نفوذ باطنی امامان معصوم و گسترش فضایل آنها در بین مردم هراس داشت ، سعی كرد ابن‌الرضا را تحت مراقبت خاص خویش قرار دهد. از این رو دختر خویش ام‌الفضل را به ازدواج حضرت امام جواد (ع ) درآورد ، تا مراقبی دایمی و از درون خانه ، بر امام گمارده باشد.

دوران عمر آن امام بزرگوار 25سال و دوره امامتش 17سال بوده است. معتصم عباسی از حضرت جواد (ع ) دعوت كرد كه از مدینه به بغداد بیاید. امام جواد در ماه محرم سال 220هجری به بغداد وارد شد. معتصم كه عموی ام‌الفضل زوجه حضرت جواد بود، با جعفر پسر مأمون و ام‌الفضل بر قتل آن حضرت همداستان شدند. علت این امر، این اندیشه شوم بود كه مبادا خلافت از بنی عباس به علویان منتقل شود. از این جهت ، درصدد تحریك ام‌الفضل برآمدند و به وی گفتند تو دختر و برادرزاده خلیفه هستی و احترامت از هر جهت لازم است و شوهر تو محمد بن علی الجواد ، مادر علی هادی فرزند خود را بر تو رجحان می نهد. این دو تن آن قدر وسوسه كردند تا ام الفضل تحت تأثیر حسادت قرار گرفت و در باطن از شوهر بزرگوار جوانش آزرده خاطر شد و به تحریك و تلقین معتصم و جعفر برادرش ، تسلیم گردید. آنگاه این دو فرد جنایتكار سمی كشنده در انگور وارد كردند و به خانه امام فرستاده تا ام‌الفضل ، آنها را به شوهرش بخوراند. ام الفضل طبق انگور را در برابر امام جواد (ع ) گذاشت و از انگورها تعریف و توصیف كرد و حضرت جواد (ع ) را به خوردن انگور وادار و در این امر اصرار كرد. امام جواد (ع ) مقداری از آن انگور را تناول فرمود. چیزی نگذشت كه آثار سم را در وجود خود احساس فرمود و درد و رنج شدیدی بر آن حضرت عارض گشت . ام‌الفضل سیه كار با دیدن آن حالت دردناك در شوهر جوان ، پشیمان و گریان شد اما پشیمانی سودی نداشت.